FamilieFotoAlbum van Hoek, Dirk Smitsstraat 19b in het Crooswijk van Vroeger
Dit FotoAlbum is in hoofdstukken opgedeeld met tijdsperiode en gebeurtenissen.
U kunt alle foto's op deze weblog gewoon overnemen voor eigen gebruik en voor historische verenigingen en stichtingen is publicatie alleen toegestaan met bronvermelding: PublicatieBlogRotterdamDestijdsSamensteller en rechthebbende: Leo van Hoek.
Foto hieronder:
Heel de familie W. van Hoek in de Dirk Smitsstraat 19b in 1946,
met staande van links naar rechts: Sjaan, Meintje(pop), Wim en Lenie,
daarvoor staat Willie, Dick met vader Willem en Leo met moeder Adriana
Centraal in dit weblog zal de familie W. van Hoek uit de Dirk Smitsstraat 19(ben.) in het Crooswijk van Toen (Goudsebuurt) staan. Vader Willem van Hoek was tramconducteur op lijn 15 die Crooswijk (Rusthoflaan) met Delfshaven (Ruigenplaatbrug) verbond. Hij zong vroeger jaren op feestjes altijd 'Gloeiend IJzer' een liedje uit zijn jeugd. Zijn ouders hadden een lompen en oud ijzer handel op de Goudse Rijweg nabij het Goudseplein. Hij was getrouwd met Adriana (Sjaan) Eikelenboom zij zong graag het liedje 'Vrouw Vermaas' over haar oma die een waterstokerij in de Crooswijksestraat had nabij de Crooswijkseweg.
Hieronder een foto van de Dirk Smitsstraat uit 1947 met op de achtergrond het Goudseplein.
Over Vrouw Vermaas en Gloeiend IJzer (1900)
HERINNERINGEN AAN VROUW VERMAAS EN GLOEIEND IJZER
Goudserijweg waar Willem van Hoek in 1899 werd geboren in een lompen en oude metalenhandel zeg maar "lorrenboer" aan de rechterzijde nabij het Goudseplein. Zij deden veel zaken met smederijen die in cafe's werden uitbetaald daarover werd het onderstaande liedje gezongen:
GLOEIEND IJZER
Eerst omhoog en dan omlaag,
We lusten ze allemaal even graag.
Gloeiend ijzer, het sist en het spat,
Smit je bent reus Goliath!
----------------------------------------
Nu naar links en dan naar de rest ,
Zo proosten wij lekker op ons best.
Gloeiend ijzer, het sist en het spat,
Smit je bent reus Goliath!
---------------------------------------
Drink het op, er is genoeg,
morgen moet je weer naar de kroeg.
Gloeiend ijzer, het sist en het spat,
Smit je bent reus Goliath:
---------------------------------------
Gloeiend ijzer, het sist en het spat,
Smit je bent reus Goliath:
Gloeiend ijzer, het sist en het spat,
Smit je bent reus Goliath.
Crooswijksestraat waar Adriana Eikelenboom in 1902 werd geboren in de waterstokerij van haar oma Vermaas waarover het onderstaande liedje werd gemaakt:
VROUW VERMAAS
Als vrouw Vermaas niet poffen wil,
dan staat haar hele zaakie stil,
Als vrouw Vermaas niet poffen wil!
(sneller:)
Als vrouw Vermaas niet poffen wil,
Dan staat haar hele zaakie stil,
Als vrouw Vermaas niet poffen wil,
----------------------------------------
Al is het erg laat in de Crooswijksestraat,
Een pilsje staat er altijd klaar.
En ook al heb je dan geen poen,
Daar kan je vaak niets aan doen,
Dan zing je gewoon dit maar:
-----------------------------------------
Als vrouw Vermaas niet poffen wil,
Dan staat haar hele zaakie stil,
Als vrouw Vermaas niet poffen wil!
(sneller:)
Als vrouw Vermaas niet poffen wil,
Dan staat haar hele zaakie stil,
Als vrouw Vermaas niet poffen wil!
Foto hieronder: Waterstokerij van Oma Vermaas (links op de foto) in de Crooswijksestraat omstreeks 1905 met geheel rechts Lena Eikelenboom geboren Vermaas de moeder van Adriana.
Deouders van Adriana waren Lena Vermaas en Thijs Eikelenboom die hieronder zijn te zien. De ouders van Willem waren Meintje Voogd en Wim van Hoek, (daarvan ontbreekt een foto). Van zijn (opa en oma) Oma Catrien en Opa Dirk van Hoek uit Overschie is wel een foto aanwezig.
Goudserijweg waar Willem van Hoek in 1899 werd geboren in een lompen en oude metalenhandel zeg maar "lorrenboer" aan de rechterzijde nabij het Goudseplein. Zij deden veel zaken met smederijen die in cafe's werden uitbetaald daarover werd het onderstaande liedje gezongen:
GLOEIEND IJZER
Eerst omhoog en dan omlaag,
We lusten ze allemaal even graag.
Gloeiend ijzer, het sist en het spat,
Smit je bent reus Goliath!
----------------------------------------
Nu naar links en dan naar de rest ,
Zo proosten wij lekker op ons best.
Gloeiend ijzer, het sist en het spat,
Smit je bent reus Goliath!
---------------------------------------
Drink het op, er is genoeg,
morgen moet je weer naar de kroeg.
Gloeiend ijzer, het sist en het spat,
Smit je bent reus Goliath:
---------------------------------------
Gloeiend ijzer, het sist en het spat,
Smit je bent reus Goliath:
Gloeiend ijzer, het sist en het spat,
Smit je bent reus Goliath.
Crooswijksestraat waar Adriana Eikelenboom in 1902 werd geboren in de waterstokerij van haar oma Vermaas waarover het onderstaande liedje werd gemaakt:
VROUW VERMAAS
Als vrouw Vermaas niet poffen wil,
dan staat haar hele zaakie stil,
Als vrouw Vermaas niet poffen wil!
(sneller:)
Als vrouw Vermaas niet poffen wil,
Dan staat haar hele zaakie stil,
Als vrouw Vermaas niet poffen wil,
----------------------------------------
Al is het erg laat in de Crooswijksestraat,
Een pilsje staat er altijd klaar.
En ook al heb je dan geen poen,
Daar kan je vaak niets aan doen,
Dan zing je gewoon dit maar:
-----------------------------------------
Als vrouw Vermaas niet poffen wil,
Dan staat haar hele zaakie stil,
Als vrouw Vermaas niet poffen wil!
(sneller:)
Als vrouw Vermaas niet poffen wil,
Dan staat haar hele zaakie stil,
Als vrouw Vermaas niet poffen wil!
Foto hieronder: Waterstokerij van Oma Vermaas (links op de foto) in de Crooswijksestraat omstreeks 1905 met geheel rechts Lena Eikelenboom geboren Vermaas de moeder van Adriana.
Deouders van Adriana waren Lena Vermaas en Thijs Eikelenboom die hieronder zijn te zien. De ouders van Willem waren Meintje Voogd en Wim van Hoek, (daarvan ontbreekt een foto). Van zijn (opa en oma) Oma Catrien en Opa Dirk van Hoek uit Overschie is wel een foto aanwezig.
Trouwen en het gezin (1922-1939)
Foto hieronder:
Kokkie de Gruijl overbuurjongen en vriend van Wim van Hoek jr. uit de Dirk Smitsstraat. Ze werden samen in 1944 bij een razzia opgepakt en naar Duitsland als dwangarbeider afgevoerd. Wim jr. kwam in de zomer van 1945 terug maar van Kokkie zijn vriend is nooit meer iets vernomen.
De goudsebuurt in Crooswijk voor het bombardement van 14 mei 1940
Crooswijk in Oorlogstijd (1940-1945)
CombiFoto hieronder: Bombardement op goudsebuurt in Crooswijk 14 mei 1940
Alsdoor een wonder bleef de Dirk Smitsstraat gespaard. De brandgrens liep langs de Van der Werffstraat en de GoudseRijweg.
Bommen op de Goudsebuurt in Crooswijk 14 mei 1940
Bij het Duitse bombardement van 14 mei 1940 moesten in de Dirk Smitstraat 19 b. de oudste vier kinderen in de bedstee in de gang kruipen om te schuilen want daar boven was de trap naar boven van de buren. Mijn ouders namen hun kleinste dochter Willie bij zich in de woonkamer en schuilde gehurkt (bovenop Willie) onder de grote sterke eettafel van eikenhout.
Mijn vader vertelde dat voordat de bommen vielen eerst een gierend angst aanjagend en gejankend geluid te horen was.
En toen de bommen een straat verder, in de Van der Werffstraat, doel troffen het net leek of de muren in hun eigen woonkamer naar elkaar toe kwamen door de enorme inslag. Even later toen het wat rustiger werd is het hele gezin Van Hoek met alle lotgenoten uit de buurt richting Hillegersberg gevlucht waar ze in de kerken werden opgevangen. Na een paar dagen (na het blussen van de branden in de buurt) konden zij weer huiswaarts keren en bleek, als door een wonder, de Dirk Smitsstraat gespaard gebleven.
In Rotterdam waren 80.000 (tachtigduizend) daklozen, 900 doden en vele duizenden gewonden.
Foto's hieronder: de verwoeste stad na 14 mei 1940.
Hieronder: Het Oostplein en de Goudsebuurt van Crooswijk
HIERONDER AUSWEIS VAN HET NSB-GEMEENTEBESTUUR ROTTERDAM (29 aug.1941) die voor 50cent gekocht moest worden door vader en moeder Van Hoek. Later volgde ook nog een distributie Stamkaart voor het gezin met voedsel bonnen.
Vanwege de honger eind 1944 waren twee oudere dochters Pop en Sjaan naar een boerderij in Gelderland gegaan om aan te sterken waarbij hun voedsel bonnen gebruikt konden worden om de jongste kinderen Willie van 7jr., Dikkie 2jr. en benjamin Leo 1jr. extra te voeden. Tot overmaat van ramp was zoon Wim jr. opgepakt en als dwangarbeider naar Duitsland gedeporteerd. Omdat er een aantal kinderen dus nu niet meer thuis woonden verbleven de onderduikers, Lenie en Henk, uit het verzet af en toe in de Dirk Smitsstraat 19b. Bekend was toen al dat hun knokploeg een aantal overvallen op de bezetters in Rotterdam hadden gepleegd; zoals o.a. de overval op het distributiekantoor voor voedselbonnen, politiebureau Haagseveer om opgepakte verzetsmensen vrij te krijgen en de liqidatie van een hoge NSBer van het Crooswijkse Slachthuis. Een grote jacht werd dan ook begin 1945 op alle verzetsmensen in Rotterdam geopend wat op een dag, vroeg in de morgen (toen vader Hoek als tramconducteur met vroege dienst de deur uit was) resulteerde in een afzetting van de Dirk Smitsstraat en gebons op de deur van nummer 19b. Uit een aantal overvalwagens stormden nog meer gewapende Duitsers. Moeder Hoek was echter ook niet gek en had Henk Scheenjes, die verstijft van schrik was, uit bed gehaald en bijna in zijn nakie met een paar kleren over zijn armen de achtertuin in gegooit zodat hij via een aangrenzend steegje in de Ouddaenstraat kon ontsnappen. Lenie kreeg kleine Leo in haar handen gedrukt waarbij vermeld werd dat zij niet Lenie maar Pop (haar zus Meintje) heette.
Verraden..
Voor de deur van Dirk Smitsstraat 19b bleek achteraf in een grote overvalwagen van de SD (SicherheitsDienst) al een aantal opgepakte verzetstrijders te zitten. Want eerder waren er een paar leden van de Knokploegen in Rotterdam gearresteerd met voetselbonnen en distributiekaarten inbezit waar zij geen verklaring voor konden geven. Een van hen is toen kennelijk bij het verhoor doorgeslagen en noemden een aantal namen van de Verzetsgroepen in Rotterdam o.a. ook waarvan Voorwinde Jr. uit Crooswijk de leider was. Of dit een infiltrant van de NSB is geweest, of iemand die door foltering bij het verhoor bezweken is, blijft nog atijd een raadsel. In ieder geval was de SD al s'morgens vroeg bij kleermaker vader Scheenjes in de Zaagmolenstraat langs geweest om zijn zoon Henk op te pakken. In de grondig doorzochte woning en het atelier werden achter een berachelde houten holle wanden een wapen gevonden. Kleermaker Scheenjes werd voor verhoor meegenomen en totdat zijn zoon Henk zich zou aangeven in gijzeling genomen. Maar goed de Duitsers wilden net de deur van de familie Hoek in de Dirk Smitsstraat 19b intrappen toen Moeder Hoek met een onverschillige boze stem riep: 'ja,ja, ik kom al ' en toen de deur opende. Direct stormden een aantal zwaar gewapende Duitsers de kleine beneden woning binnen onder het geroep 'Henk und Lenie' In de voorkamer zat als de onschuld zelve de gezochte Lenie (nu als haar zus Pop) met kleine Leo in haar armen waarbij moeder Hoek toelichte dat Lenie met Henk op voedseltocht waren gegaan omdat anders de drie jongste kinderen zouden sterven van de honger. Op dat moment werd het ijs gebroken door de kleine Dikkie van bijna 3jaar die aan de geweerlopen van de Duitse soldaten liep te trekken met een luid kinderstemmetje 'PIEF PAF POEF'. Opeens begon iedereen te lachen en werd de sfeer een stuk gemoedelijker. Bij het zien van het portret van Willem van Oranje dat in de huiskamer pronkte werd het even stil bij de vraag wie dit moest voorstellen verklaarde moeder Hoek dat dit een vriend van Napoleon was geweest. Bij het zien van de Oranje jubileumvaas van de Koningin uit 1939, die op de schoorsteenmantel stond, lachten de Duitsers hardop: Wilhelmina... ha,ha,ha! Onverrichte zaken vertrokken zij weer uit de Dirk Smitsstraat op weg naar het volgende lid van de Knokploeg uit Crooswijk en het Oude Noorden. Natuurlijk doken Henk en Lenie de laatste paar maanden van de oorlog direct weer onder en ontkwamen zodoende aan de bezetters. De opgepakte Knokploegleden zijn door de Duitsers op het Hofplein gefusilleerd. Vele jaren na de oorlog hebben vele nabestaanden en vrienden daar bij het kruis voor gevallenen op 4mei deze verzetsstrijders herdacht. Kleermaker Scheenjes (de vader van Henk) ontliep deportatie naar een strafkamp vanwege zijn geweldige vakmanschap met het maken en repareren van uniformen op het politiebureau Haagseveer en kon de draad na de oorlog weer in de Zaagmolenstraat oppakken. Na een periode van verkoop van textiel op weekmarkten begonnen Henk en Lenie een winkel in Schiebroek 'Scheenjes Mode' met later nog een filiaal in Capelle aan de IJssel, die nog steeds bestaan.
De lege stad na 1945 met op de achtergrond de goudsebuurt in Crooswijk.
Alsdoor een wonder bleef de Dirk Smitsstraat gespaard. De brandgrens liep langs de Van der Werffstraat en de GoudseRijweg.
Bommen op de Goudsebuurt in Crooswijk 14 mei 1940
Bij het Duitse bombardement van 14 mei 1940 moesten in de Dirk Smitstraat 19 b. de oudste vier kinderen in de bedstee in de gang kruipen om te schuilen want daar boven was de trap naar boven van de buren. Mijn ouders namen hun kleinste dochter Willie bij zich in de woonkamer en schuilde gehurkt (bovenop Willie) onder de grote sterke eettafel van eikenhout.
Mijn vader vertelde dat voordat de bommen vielen eerst een gierend angst aanjagend en gejankend geluid te horen was.
En toen de bommen een straat verder, in de Van der Werffstraat, doel troffen het net leek of de muren in hun eigen woonkamer naar elkaar toe kwamen door de enorme inslag. Even later toen het wat rustiger werd is het hele gezin Van Hoek met alle lotgenoten uit de buurt richting Hillegersberg gevlucht waar ze in de kerken werden opgevangen. Na een paar dagen (na het blussen van de branden in de buurt) konden zij weer huiswaarts keren en bleek, als door een wonder, de Dirk Smitsstraat gespaard gebleven.
In Rotterdam waren 80.000 (tachtigduizend) daklozen, 900 doden en vele duizenden gewonden.
Foto's hieronder: de verwoeste stad na 14 mei 1940.
Verzet in Crooswijk...
Hoewel de familie Hoek als conservatief (Anti Revolutionair) bekend stond en daarbij de overheid die boven hen gesteld werd normaal altijd respecteerde ging dat niet op voor de Duitse bezettingsmacht die inmiddels ook jacht op de joodse medeburgers maakte en waartegen op de kansel werd geprotesteerd. Omdat hun kerk in de goudsebuurt door het bombardement van 14 mei 1940 verwoest was bezochten de oudste kinderen van Hoek ook wel eens de Gereformeerdekerk in de Snellemanstraat in het Oude Noorden. Hun oudste dochter Lenie, van net 20jaar, ontmoette daar de jonge man Henk Scheenjes, een kleermakerszoon, uit de Zaagmolenstraat. Henk bleek zich bij het verzet te hebben aangesloten en lid te zijn van de Knokploeg in Crooswijk en het Oude Noorden waarvan de zoon van bloemist Voorwinde op de hoek van de Kerkhoflaan en Rusthoflaan de leider was. Omdat, en dat bleek later ook, de ouders met hun gezinnen een groot gevaar liepen sprak Lenie eerst over haar aansluiting bij het verzet met haar ouders waarna zij van de zelfde knokploeg als Koerierster aan het werk ging. Zowel Henk als Lenie bleven de rest van de oorlog ondergedoken en leefde op verschillende adressen in Rotterdam.
Hongerwinter..Vanwege de honger eind 1944 waren twee oudere dochters Pop en Sjaan naar een boerderij in Gelderland gegaan om aan te sterken waarbij hun voedsel bonnen gebruikt konden worden om de jongste kinderen Willie van 7jr., Dikkie 2jr. en benjamin Leo 1jr. extra te voeden. Tot overmaat van ramp was zoon Wim jr. opgepakt en als dwangarbeider naar Duitsland gedeporteerd. Omdat er een aantal kinderen dus nu niet meer thuis woonden verbleven de onderduikers, Lenie en Henk, uit het verzet af en toe in de Dirk Smitsstraat 19b. Bekend was toen al dat hun knokploeg een aantal overvallen op de bezetters in Rotterdam hadden gepleegd; zoals o.a. de overval op het distributiekantoor voor voedselbonnen, politiebureau Haagseveer om opgepakte verzetsmensen vrij te krijgen en de liqidatie van een hoge NSBer van het Crooswijkse Slachthuis. Een grote jacht werd dan ook begin 1945 op alle verzetsmensen in Rotterdam geopend wat op een dag, vroeg in de morgen (toen vader Hoek als tramconducteur met vroege dienst de deur uit was) resulteerde in een afzetting van de Dirk Smitsstraat en gebons op de deur van nummer 19b. Uit een aantal overvalwagens stormden nog meer gewapende Duitsers. Moeder Hoek was echter ook niet gek en had Henk Scheenjes, die verstijft van schrik was, uit bed gehaald en bijna in zijn nakie met een paar kleren over zijn armen de achtertuin in gegooit zodat hij via een aangrenzend steegje in de Ouddaenstraat kon ontsnappen. Lenie kreeg kleine Leo in haar handen gedrukt waarbij vermeld werd dat zij niet Lenie maar Pop (haar zus Meintje) heette.
Verraden..
Voor de deur van Dirk Smitsstraat 19b bleek achteraf in een grote overvalwagen van de SD (SicherheitsDienst) al een aantal opgepakte verzetstrijders te zitten. Want eerder waren er een paar leden van de Knokploegen in Rotterdam gearresteerd met voetselbonnen en distributiekaarten inbezit waar zij geen verklaring voor konden geven. Een van hen is toen kennelijk bij het verhoor doorgeslagen en noemden een aantal namen van de Verzetsgroepen in Rotterdam o.a. ook waarvan Voorwinde Jr. uit Crooswijk de leider was. Of dit een infiltrant van de NSB is geweest, of iemand die door foltering bij het verhoor bezweken is, blijft nog atijd een raadsel. In ieder geval was de SD al s'morgens vroeg bij kleermaker vader Scheenjes in de Zaagmolenstraat langs geweest om zijn zoon Henk op te pakken. In de grondig doorzochte woning en het atelier werden achter een berachelde houten holle wanden een wapen gevonden. Kleermaker Scheenjes werd voor verhoor meegenomen en totdat zijn zoon Henk zich zou aangeven in gijzeling genomen. Maar goed de Duitsers wilden net de deur van de familie Hoek in de Dirk Smitsstraat 19b intrappen toen Moeder Hoek met een onverschillige boze stem riep: 'ja,ja, ik kom al ' en toen de deur opende. Direct stormden een aantal zwaar gewapende Duitsers de kleine beneden woning binnen onder het geroep 'Henk und Lenie' In de voorkamer zat als de onschuld zelve de gezochte Lenie (nu als haar zus Pop) met kleine Leo in haar armen waarbij moeder Hoek toelichte dat Lenie met Henk op voedseltocht waren gegaan omdat anders de drie jongste kinderen zouden sterven van de honger. Op dat moment werd het ijs gebroken door de kleine Dikkie van bijna 3jaar die aan de geweerlopen van de Duitse soldaten liep te trekken met een luid kinderstemmetje 'PIEF PAF POEF'. Opeens begon iedereen te lachen en werd de sfeer een stuk gemoedelijker. Bij het zien van het portret van Willem van Oranje dat in de huiskamer pronkte werd het even stil bij de vraag wie dit moest voorstellen verklaarde moeder Hoek dat dit een vriend van Napoleon was geweest. Bij het zien van de Oranje jubileumvaas van de Koningin uit 1939, die op de schoorsteenmantel stond, lachten de Duitsers hardop: Wilhelmina... ha,ha,ha! Onverrichte zaken vertrokken zij weer uit de Dirk Smitsstraat op weg naar het volgende lid van de Knokploeg uit Crooswijk en het Oude Noorden. Natuurlijk doken Henk en Lenie de laatste paar maanden van de oorlog direct weer onder en ontkwamen zodoende aan de bezetters. De opgepakte Knokploegleden zijn door de Duitsers op het Hofplein gefusilleerd. Vele jaren na de oorlog hebben vele nabestaanden en vrienden daar bij het kruis voor gevallenen op 4mei deze verzetsstrijders herdacht. Kleermaker Scheenjes (de vader van Henk) ontliep deportatie naar een strafkamp vanwege zijn geweldige vakmanschap met het maken en repareren van uniformen op het politiebureau Haagseveer en kon de draad na de oorlog weer in de Zaagmolenstraat oppakken. Na een periode van verkoop van textiel op weekmarkten begonnen Henk en Lenie een winkel in Schiebroek 'Scheenjes Mode' met later nog een filiaal in Capelle aan de IJssel, die nog steeds bestaan.
Na de Bevrijding (1945-1960)
Willie en Dickie van Hoek vlak na de bevrijding in 1945.Bevrijding..
Ondanks de vijf barre oorlogsjaren met de verwoesting, honger en veel ellende braken na de bevrijding in mei 1945 betere tijden aan. Toen de huisbaas kort na de oorlog (en de hongerwinter) binnen in de woning kwam kijken zei hij verbaast "maar mevrouw Hoek wat heeft u nu gedaan? Alle deuren en kozijnen onbreken in uw huis!" Ach zei Moeder Hoek: wees blij dat de vloeren er nog in zitten want als de oorlog langer had geduurt had ik die ook in de kachel opgestookt om mijn kinderen warm te houden en om eten te koken.
In de oorlog was haar 18 jarige zoon Wim jr samen met zijn buurjongen Kock de Gruijl opgepakt en als dwangarbeider naar Duitsland getransporteerd. Wim jr. kwam in de zomer van 1945 terug maar van Kock, zijn vriend, is nooit meer iets vernomen. In 1946 moest Wim jr. in militaire dienst en vertrok zoals zovelen hollandse jongens voor deelname aan de drie politie actie's naar Indie waar echter in 1949 de republiek Indonesie werd uitgeroepen. Destijds werden de soldaten als helden bij terugkomst ingehaald met daarbij meestal de gehele straat feestelijk versierd. Daarmee kwam een einde aan het grote verdriet en ellende van moeder Hoek; althans dat dacht zij toen.
Foto hieronder: Wim jr. naar Indie in 1946 en terug in 1949.
HIERONDER: DIRKSMITSSTRAAT IN 1947 MET OP DE ACHTERGROND HET GOUDSEPLEIN
GOEDE TIJDEN EN SLECHTE TIJDEN... 1950
Toen Wim jr. uit Indie kwam moest het gezin weer even inschikken. Wim kreeg de achterkamer van de beneden woning met daaraan vast een grote alkoof waar aan de ene kant Willie van 13jr., in een eigen bed sliep en aan de andere kant haar kleine broerjes in een twijfelaar. Vader en moeder sliepen in de slaapkamer die grensde aan de voorkamer die als huiskamer dienst deed. Op de gang was er tussen de keuken en de WC. een bedstee waar ook nog wisselend gebruik van werd gemaakt door de oudere zussen Lenie, Pop en Sjaan, die inmiddels getrouwd de deur uit waren. Een grote klap was na de vreugde van de geboorte van de tweeling Hennie en Wimmie van dochter Sjaan die met Helmich Steenwoerd in Apeldoorn was gaan wonen en dat Sjaan de ernstige ziekte TBC bleek te hebben en 2 jaar moest gaan kuren in Zonnegloren te Soesterberg. Nadat iedereen van het gezin Hoek op de Baan in Rotterdam moest komen opdraven bleek gelukkig dat verder niemand de aandoening had opgelopen waarna te tweeling liefdevol bij het gezin van Hoek in de Dirk Smitsstraat 19b werd opgenomen en de bedstee in de gang weer een goede bestemming had gekregen.
Foto links hieronder: Sjaan van Hoek en Helmich Steenwoerd in betere tijden hier op de Rotterdamse Coolsingel. Helmich uit Epe (Gelderland) was kort na de oorlog als marinier gelegerd in Kralingen toen zij verkering kregen.
Foto rechts hieronder: De getrouwde Sjaan met haar pas geboren tweeling Hennie en Wimmie die een paar jaar liefdevol opgevangen werden door Opa en Oma van Hoek in de Dirk Smitsstraat 19b omdat hun moeder Sjaan vanwege TBC moest kuren in het sanatorium Zonnegloren in Soesterberg.
Links boven: Lenie met Henk Scheenjes (Willie Bruidsmeisje)
Rechts boven: Meinje (Pop) met IJsbrand Kroon.
Rechts onder: Sjaan met Helmich Steenwoerd.
Links onder: Wim jr. met Truus Heesters
Een groot hart en liefde voor Crooswijk...
Willem van Hoek was vele jaren leider van de Straatvoetbalclub DGG die twee elftallen had en waarvan zijn zoons Dick en Leo de oprichters waren. Bruine Kees (Korneef) de bladenman en het politiebureau Boezemsingel organiseerde jaarlijks een voetbaltoernooi op het Schuttersveld waaraan vele straten in Crooswijk deelnamen.
DGG mocht zelfs deelnemen aan vele andere voetbaltoernooien zoals in Delft bij DHC.
Hieronder Voetbalclub De Goal Getters (team A) uit de Goudsebuurt van Crooswijk die in 1957 kampioen werd op het Schuttersveld, en een wisselbeker in ontvangst mocht nemen die helaas niet mocht worden gehouden.
In 1959 wist DGG (team B) de 2e prijs op het Schuttersveld te winnen en kreeg onderstaande beker die wel mocht worden gehouden. Deze grote beker werd beschikbaar gesteld door de Holland Amerika Lijn van de sportclub StoomSchip Nieuw Amsterdam.
Weer een noodopvang in de Dirk Smitsstraat 19b.
Vanwege de grote woningnood aan het einde van de jaren vijftig konden Willie van Hoek en Aad Wiegers geen eigen huis vinden en nadat zij getrouwd waren gingen zij daarom wonen in de achterkamer van Dirk Smitsstraat 19b. (inwonen). Een paar jaar ervoor had Wim jr. de achterkamer verlaten en was met zijn Truus Heesters getrouwd en samen in Kralingen gaan wonen. Door zijn baan als electr. lasser bij de scheepswerf RDM kon hij kort daarna met zijn vrouw en twee zonen (Wim en Hans) op Heyplaat gaan wonen.
Voor de broertjes van Willie, Dick en Leo, was deze inwoning weer een belevenis om mee te maken en voor Vader en Moeder van Hoek een extra zorg voor dit pas getrouwde stel. Deze inwoning duurde gelukkig niet lang en kwam het jonge gezin Wiegers met twee dochters te wonen op de Kerkhoflaan in Crooswijk.
Op de foto hieronder:
Willie van Hoek en Aad Wiegers , pas getrouwd, voor de deur van de Dirk Smitsstraat 19b. waar zij in gingen wonen.
Foto hieronder: Blijdschap op 5 mei 1960 in de Dirk Smitsstraat 19b. vanwege de viering van vijftien jaar bevrijding in mei 1945.
Foto hieronder de drie jongste van Hoeken getrouwd.
Linksboven: Willie met Aad Wiegers.
Rechtsboven: Leo met Ankie van der Elst.
Linksonder: Dick kust zijn dochter Francis
Is drie maal getrouwd met:
Ria Grund, Conny van der Pluijm en Netty van der Elst.
Rechtsonder: Vader en moeder van Hoek kijken toe.
Hieronder: Huwelijk van Dick van Hoek met Netty van der Elst.
Tot de dood ons zal scheiden. En dat is helaas inmiddels gebeurd.
De beste en gezelligste Conducteur...
Oorkonde voor 40 jaar trouwe dienst bij het gemeentelijk vervoersbedrijf RET.
Daarbij ook nog Ridder in de Orde van Oranje Nassau!
Crooswijkse gezelligheid kende geen tijd.....
Daarbij ook nog Ridder in de Orde van Oranje Nassau!
De beste en gezelligste Conducteur van Crooswijk...Willem van Hoek was bijna 45 jaar Tramconducteur op lijn 15 die Crooswijk (Rusthoflaan) met Delfshaven (Ruigeplaatbrug) verbond. Zijn vaste bestuurder was destijds Bertus de Vrij.
Crooswijkse gezelligheid kende geen tijd...
Genieten van het leven... (1960-1970)
VANAF 1960 HEERLIJK NAAR DE KAMPHORST IN VOORTHUIZEN VAKANTIE HUISJES VAN DE RET.
Huilen bij de Koninginnekerk...
VERHUISD NAAR BLIJDORP IN ROTTERDAM
Willem van Hoek is 80 jaar geworden en Adriana (Sjaan) 82 jaar.
Abonneren op: Berichten (Atom)
van Leo van Hoek die in 1996 en 1998 zijn verschenen.
Wilt u toch meer foto's van Crooswijk zien? Koop dan voor 30 euro het fotoboek "Crooswijk in de 20e eeuw"met meer dan 200 foto's van uitgeverij Deboektant dat is verschenen en waaraan ik mijn medewerking als fotograaf heb mogen geven met vele foto's uit de jaren zeventig van de vorige eeuw toen ik werkzaam was voor weekblad De Havenloods.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
Mijn oude Havenloods publicatie uit 1979 over Crooswijk: Hieronder: Mijn pagina grote publicatie uit 1979 verscheen in weekblad De Havenloods met een oplage van meer dan twee miljoen in heel Rotterdam en de Regio Rijnmond.
Goudsebuurt, Dirk Smitsstraat en omgeving
U kunt alle foto's op deze weblog gewoon overnemen voor eigen gebruik en voor historische verenigingen en stichtingen is publicatie alleen toegestaan met bronvermelding: "RotterdamDestijds"Samensteller en rechthebbende: Leo van Hoek.
Hieronder een foto van de Dirk Smitsstraat uit 1947 met op de achtergrond het Goudseplein.
Mijn eigen verhaal in 2011 over de Dirk Smitsstraat waar ik zelf in 1943 ben geboren op nr. 19b. Videofilm gemaakt door Ton Geenen, wijkjournalist in Crooswijk.
Een oude, in slechte staat verkerende buurt, dat was voor de bewoners van de Dirk Smitsstraat, Oudaenstraat, Meermanstraat, Van der Werffstraat en het Goudseplein, na 1945, duidelijk waarneembaar. Deze buurt moest uiteindelijk, omstreeks 1970, worden afgebroken. Zelf woonde ik destijds in de Dirk Smitsstraat op nummer 19b, nabij de Crooswijkseweg. Mijn vader was tramconducteur op lijn 15, die Crooswijk met de Ruigeplaatbrug verbond. Mijn ouders woonden in een kleine, maar gezellige voor-tussen-achter benedenwoning, samen met hun zeven kinderen. Zelf geboren tijdens de oorlog, schiet mij nu weer een liedje te binnen dat wij na de bevrijding op straat zongen: 'Alle NSB 'ers in een harington'. Wij, kinderen, merkten overigens snel de gevolgen van de bizarre oorlogsjaren: de honger en het vele verdriet. Als je destijds via de Meermanstraat naar de Van der Werffstraat liep, kwam je in één grote puinhoop terecht die, bebouwd, eens het hart van Rotterdam vormde. Nog enkele markante gebouwen waren herkenbaar, zoals de gedeeltelijk afgebrande Laurenstoren, die voor ons, jeugdigen, zo'n spookbeeld vormde, dat je er beslist niet alleen naar toeging, verder het Stadhuis en het 'Witte Huis'. Tussen deze puinhopen groeide ik op, bouwde er hutten en zag in de loop der jaren de stad opnieuw herrijzen.
Foto hieronder:
Goudseplein van vroeger met links op de achtergrond de
onvergetelijke Dirk Smittstraat.
Foto hieronder:
Goudseplein met rechts op de foto van de GoudseRijweg de bekende Maasdambar.
Vander Werffstraat met aan de linker zijde de Boksschool van Huizenaar.
(Leo, jongste zoon)
Goudseplein met de gereedschapwinkel van Schaap die ook een timmerbedrijf had in de Dirk Smitsstraat waarin zijn broer werkte.
Foto hieronder: Slagerij Bredewold Dirk Smitsstraat.
ter herinnering aan deze oude woonbuurt...
Foto hierboven: Wilhelminahofje Goudseplein
Foto onder: In de Dirk Smitsstraat voor Glashandel Ridderhof.
Foto hieronder op de hoek van de Meermanstraat.
